OΥΤΕ ΜΙΑ ΔΕΝ Μ'ΑΝΤΕΧΩ
"Προχθες ηταν πρωτοχρονια και σαν απο καποια βουβη και αορατη υποχρεωση, οι ανθρωποι παιρνουν αποφασεις τετοιες μερες. Μεχρι η ιδια υποχρεωση να βαλει στη θεση τους αλλες... καθε χρονο ο ιδιος ματαιος κυκλος. Υπογεια υποχρεωμενοι να αντικαθιστάμε τις αθετημενες υποσχεσεις που οι ιδιοι δώσαμε στους εαυτους μας, με αλλες που θα αθετησουμε στον χρονο που ξεκιναει..."
posted by Πατουσίτσα @ 12:08 μ.μ.
Dreamer on the Poof said...
΄Ισως ο μόνος τρόπος για να κυλάει ο χρόνος...
Αλλιώς θα ήταν όλα μονότονα...
Θα είχαμε ριζώσει σαν τα δέντρα...
Που εγώ τα νιώθω σκλαβωμένα, αλυσοδεμένα...
για να μας προσφέρουν, για να μας δίνουν ζωή...
Πατουσίτσα said...
Kαλημέρα michelan, ίσως έχεις δίκιο..
Despoina said...
δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό...άσε που δεν ξέρω κανέναν που να πραγματοποίησε καμία από τις αποφάσεις που πήρε στην αλλαγή του κάθε χρόνου... :) ξέρεις πόσες πρωτοχρονιές αδυνατίζω,πηγαίνω γυμναστήριο,μαθαίνω αγγλικά,πηγαίνω χορό,κάνω ένα ατξίδι κτλ κτλ :) τα φιλιά μου!!
Πατουσίτσα said...
despoinaki μου φιλί μεγάλο κι απο μένα !
Μ'αυτήν την τόση βιάση μου, να ξεκινώ απο το τέλος, έχανα πάντα, η ηλίθια, τη μαγεία της αρχής. ΑΛΚΥΟΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ
