Δυο φορές εγώ είναι πολύ..

OΥΤΕ ΜΙΑ ΔΕΝ Μ'ΑΝΤΕΧΩ

Παρασκευή, Μαρτίου 17, 2006



Χθες βγήκα για λίγο. Περπάτησα στον πεζόδρομο πίσω απο το γραφείο και είδα μια ανθισμένη αμυγδαλιά. Δεν αντιστάθηκα. Έκοψα ενα κλαράκι γεμάτο μπουμπούκια και το έφερα στο γραφείο. Γέμισα ένα ποτήρι με νερό και το έβαλα μέσα. Σήμερα το πρωί που ήρθα στο γραφείο είδα πως τα μπουμπούκια άνθισαν. Εγιναν λουλούδια.. και ξαφνικά - συγχωρέστε την υπερβολή, αν υπάρχει για σας, γιατί για μένα δεν υπάρχει - είδα τα πράγματα πιο αισιόδοξα. Ξαφνικά ένιωσα αλλιώς..

Σκέφτομαι πόσο εύκολο είναι μερικές φορές να αλλάξει η ψυχολογία μας. Με κάτι τόσο μικρό.. αλλά τόσο όμορφο.

Καλημέρα σε όλους σας. Όμορφη μέρα να έχετε, ηλιόλουστη (και ας μην είναι) και προπάντως αισιόδοξη.

Υ.Γ. Χνουδάκι πολλά περαστικά σε σένα κια στο φεγγαρόπλοιό σου, Ναταλάκι είδες ; το μαύρο μπορεί να γίνει ροζ, μπορεί να γίνει ότι χρώμα θέλεις, έτσι σου εύχομαι να είσαι πάντα, ΡΟΖ, Μαριαλένα όλα καλά σου εύχομαι γλυκιά μου, απο καρδιάς σε όλους σας..