Αλλαγές...

Τον τελευταίο καιρό δεν ξέρω τι μου έχει συμβεί. (Η μάλλον ξέρω αλλά είναι πολύυυ μεγάλη ιστορία). Έχω την αίσθηση της αλλαγής. Δεν είμαι εγώ. Είμαι η Κατερίνα, η Ελένη, η Μαρία οποιαδήποτε άλλη πάντως όχι εγώ. Τελευταία φορά που με κοίταξα έμοιαζα αλλιώς, σκεφτόμουν αλλιώς, φερόμουν αλλιώς.. Λέτε να είναι σωστό αυτό που λένε ο άνθρωπος όσο μεγαλώνει αλλάζει ?

Καλέ δεν με αναγνωρίζω ! (καλά φταίνει και κάτι κιλά που έχω βάλει αλλά μην το κάνουμε θέμα τώρα). Εγώ η ήρεμη, η "όπου γάμος και χαρά η Βασίλω μέσα", η συζητήσιμη, η συντρέχτρα (!) να έχω γίνει ένα ζώον ?

Καρφάκι δεν μου καίγεται για ό,τιδήποτε. Παλιά ο εαυτός μου ερχόταν πάντα στην τελευταία θέση - καλά και τώρα δεν είναι στην πρώτη αλλά τουλάχιστον είναι πολύ πιο πάνω-.

Δεν με ένοιαζε να είμαι εγώ καλά αρκούσε να είναι οι άλλοι. (το λένε και "θύμα").

Συμπέρασμα (?) : έφαγα τα μούτρα μου τόσες πολλές φορές και μάλλον δεν αντέχω άλλο οπότε θα πρέπει να ζήσω με τις αλλαγές που 'εχω υποστεί.

Τεσπα αφού άλλαξα που άλλαξα δεν μπορούσα να έρθω σε ένα πιο βελτιωμένο μοντέλο ? Δεν σου λεω να γίνω δέκα χρόνια νεότερη, με την ηλικία μου δεν έχω κανένα πρόβλημα - 35 πατημένα - αλλά δεν γινόταν να χάσω και καμιά δεκαριά κιλά και να είμαι και πιο γυμνασμένη ? όχι πολύ λίγο.. Γαμώτο !!!!!