Δυο φορές εγώ είναι πολύ..

OΥΤΕ ΜΙΑ ΔΕΝ Μ'ΑΝΤΕΧΩ

Παρασκευή, Μαρτίου 24, 2006


Τι παράξενο πράγμα είναι αυτή η ζωή ; Εκεί που νομίζεις ότι τα έχεις καταφέρει σου ρίχνει μια τσουπ και πάρτην ξανά χάμω. Εκεί που λες ότι όλα πάνε καλά ρε παιδί μου επιτέλους, ένα απρόσμενο κάτι σου τα ανατρέπει όλα..
Και αντε ξανά απο την αρχή. Σήκω στα πόδια σου και τρέχα. Μην περπατάς, τρέχα. Τρέχα να προλάβεις να τα ξαναφτιάξεις τα χαλασμένα. Ετσι έχω την εντύπωση ότι όλο τρέχω. Όταν δε σταματάω έστω και για λίγο μου φαίνεται τόσο παράξενο που δεν ξέρω τι να κάνω για να ξεκουράσω τα πόδια το μυαλό και την ψυχή. Δεν προλαβαίνω να σκεφτώ. Χιλιάδες οι εκκρεμότητες. Όλοι και όλα ζητούν απο κάτι. Μα αν δεν έχεις τι να δώσεις.. όταν είναι άδεια η τσέπη και μισοάδεια η ψυχή.. Θέλω κι εγώ κάτι.
Λίγο χρόνο για να γεμίσω τις μπαταρίες μου μπορώ να έχω ;; Λίγο χρόνο.. Λίγα λεφτά παραπάνω.. Λίγο απ'όλα μπορώ να έχω..; Παρακαλώ ;;