Δυο φορές εγώ είναι πολύ..

OΥΤΕ ΜΙΑ ΔΕΝ Μ'ΑΝΤΕΧΩ

Τρίτη, Φεβρουαρίου 28, 2006

Περί διάθεσης κ.α.

Μπαίνει η άνοιξη και εμένα η διάθεσή μου ανεβαίνει - κατεβαίνει σκάλες και πάει απο το κακό στο χειρότερο !! Ασε που ακόμα και όταν τις ανεβαίνει τις ρημαδοσκάλες δεν κάνει και καμιά θεαματική άνοδο, δυο τρία σκαλάκια ανεβαίνει ενώ όταν είναι να κατέβει πέντε πέντε τα κατεβαίνει..

Πρέπει να ερωτευτώ.. Έτσι νομίζω. Αγαπάω αλλα δεν είμαι ερωτευμένη. Είναι αυτή η γλυκιά αγαποσυνήθεια που έρχεται με τα χρόνια. Αλλα και ο έρωτας ; Αυτός έφυγε.. πόσο ανεπιστρεπτί δεν ξέρω..

σαν ελπίδα..

Και θέλω να πω τόσα πολλά.. Θέλω να γράψω ακόμα πιο πολλά κι'όμως, η σιωπή αυτήν την φορά μου φαίνεται πιο λυτρωτική.. Κι απο την άλλη οι σκέψεις ξεπηδούν η μια μετά την άλλη και φτιάχνουν λέξεις μόνες τους.. Φτιάχνουν εικόνες. Ενας μικρός θάνατος είναι αυτή μου η αναποφασιστικότητα..
Και συνεχίζω να ψάχνω κάτι να με κινητοποιήσει όπως πρέπει και να ξαναμπεί μπροστά η μηχανούλα..
Κάτι σαν ελπίδα..

Αμα βαριέμαι, άμα ζορίζομαι, άμα, αμα, άμα, κάνω ταξίδια με την σκέψη. Ούτε τα μάτια δεν χρειάζεται να κλείσω. Ξαφνικά δεν βλέπω το ορατό. Βλέπω ότι θέλω να δω. Πιο παλιά έβλεπα μια εικόνα απο κάποιες καλοκαιρινές διακοπές που με ηρεμούσε και ήταν σαν να ήμουν εκεί. Τώρα βλέπω ένα σπίτι.. Ξύλινο μικρό. Βρίσκεται στο κέντρο ενός λιβαδιού γεμάτου λουλούδια. Έχει βεράντα και κουνιστή καρέκλα. Εκεί κάθομαι... Κάθομαι και κοιτάω απέναντι. Έτσι απλά. Τίποτε άλλο. Και ηρεμώ..
Είναι ο οργανισμός μου που τα έχει παίξει ; Είναι το μυαλό μου που ανθίσταται στις πιέσεις και το ρίχνει στην τρελλή ή απλά ονειρεύομαι..; Πάντως έτσι κι αλλιώς ταξιδεύω..
Καλησπέρα !

Κυριακή, Φεβρουαρίου 26, 2006

Αέραααα

Εισπνοή..…κράτα την λίγο μέσα……. Εκπνοή…. Ωραία..
Πάμε γι’άλλα..
Κρατήσου παιδί μου…, τι θα πει δεν μπορείς να ηρεμήσεις μεσα στο ίδιο σου το σπίτι ? Ε εντάξει και ας πούμε ότι δεν μπορείς, και εκεί που έχεις ζωγραφίσει γαλάζιο να βλέπεις στους τοίχους γίνεται γκρί..Τι θα κάνεις ? όταν δεν έχεις δύναμη, θέληση, να κάνεις κάτι για να αλλάξει τότε να μην μιλάς.. ! Πάρε βαθιές ανάσες και ηρέμησε.. Αλλως, σήκω πάνω, βάλε μια φωνή δυνατή και ξαναβάψε τον ορίζοντά σου γαλάζιο.. Γαλάζιο του ουρανού.Η βάλε φωτιά και κάψτα όλα..ότι έφτιαξες…ότι σου δόθηκε.. ότι έδωσες.. Μπορείς ? Εγώ λέω πως δεν μπορείς.. Η σιγουριά και η πεπατημένη έτσι ?? Θέλει δύναμη να κάνεις κάτι άλλο και εσυ δεν την έχεις γλυκιά μου.. Γι’αυτό ..έλα πάμε πάλι.. εισπνοή …….εκπνοή..

Καλημερούδια

Καλημερούδια και Καλή Κυριακή..